Stichting Atinati

Een diep menselijk verhaal over oorlog, herinnering en verloren verbindingen tussen generaties, landen en innerlijke werelden. Er wordt Georgisch gesproken met Nederlandse ondertitels.

Irakli, een cameraman verteerd door jaren van oorlogsverslaggeving, raakt verstrikt in een werkelijkheid waar uitwegen schaars zijn. Door zijn lens zien we een stad overspoeld door protesten en tegenstellingen. Gebeden en liefdesbetuigingen vermengen zich met berouw en wraak op pleinen waar ooit kinderen speelden.

Op straat voelt hij de spanning als blootliggende zenuwen – trillend van geschreeuw, voetstappen, angst en flarden hoop. De grijze lucht, stille getuige van decennia geschiedenis, draagt nog altijd de geur van vroegere branden en verloren levens. Elke straat vertelt een verhaal dat hij zowel wil vastleggen als ontvluchten.

Irakli is zowel chroniqueur als gevangene van zijn geboorteland, een land dat zich opnieuw moet uitvinden. Hij zoekt houvast in gezichten die hem herinneren aan een thuis dat alleen in zijn geheugen bestaat.

In deze wereld betekent vluchten uiteindelijk altijd terugkeren. Het heimwee groeit uit tot een pijnlijke trekkracht die dwars door continenten reikt. Dit is zijn vaderland: een oude wereld met diepe wortels, die samen met hem telkens opnieuw geboren moeten worden, hoe moeilijk dat ook is.