Jongensuren

In Jongensuren, een nieuwe theatertekst van Koen Verheijden op basis van Burniers romans, zien we vier acteurs, vier vrouwen op de vloer, die afwisselend Andreas Burnier en de door haar gecreëerde personages spelen. Het is een onderzoekende, haast documentaire voorstelling, gemaakt door iemand die diep in het leven en werk is gedoken van een van Nederlands grootste queer schrijvers. Jongensuren is een theatrale ode aan Andreas Burnier, ook in vorm en stijl; associatief, vanuit verschillende perspectieven en met veel (soms wrange) humor.

‘Van deze proef hangt alles af. Als dit lukt, kan ik verder, kan ik een nieuw leven beginnen: drinken, vechten, neuken, naar zee gaan, in havens werken, in de nacht langs de dokken zwerven, rossen, rijden, vloeken, met mannen verbroe­deren, vrouwen versieren, een groot arts worden – in het buitenland uiteraard. Het hele verdomde leven als een sappige vrucht langs mijn kin laten druipen, merde, in ieder geval alles zijn, behalve braaf en aangepast uit levensangst.’ 

Welkom in de wereld van de Nederlandse sixties-schrijver Andreas Burnier, die ondanks haar vooruitstrevende, nog altijd hyperactuele werk over identiteit en seksualiteit in de vergetelheid is geraakt. Burnier schreef over die onderwerpen op een manier die nu bekend klinkt, maar destijds nog zeer controversieel werd gevonden – en grote impact had. Jongensuren, de theaterbewerking van Burniers werk, geïnspireerd op de boeken Een Tevreden Lach en Het Jongensuur, ademt de tijdgeest, de dubbele moraal van de naoorlogse periode, en de vrijheidsdrang van een jonge lesbische Joodse vrouw in een wereld waarin ‘afwijkingen’ worden afgekeurd.

Koen Verheijden: “Ik vind het bizar dat Andreas Burnier, die zo’n grote invloed heeft gehad op de Nederlandse literatuur, vandaag de dag nog zo weinig bekend is. Met deze voorstelling wil ik haar werk weer de aandacht geven die het verdient. En theater is bij uitstek het middel om historische queer personages een podium te geven.”